Roggebrood was eertijds in veel streken van ons land ‘het dagelijks brood’. Ook in Friesland waar het roggebrood door samenstelling en bereidingswijze zijn eigen smaak en karakter kreeg. Witbrood, ondanks de meestal langwerpige vorm, in Friesland ‘bol’ genoemd, kwam slechts met feestdagen op tafel of de eerste weken na het trouwen. De naam ‘wittebroodsweken’ herinnert hieraan. (In Friesland: ‘bollemoane’-wittebroodmaand).

Vroeger een midwinterbaksel, dat gegeten werd tussen Sinterklaas en Driekoningen. Een echte, zoete, Friese lekkernij.

Drachten en Dokkum hadden vroeger hun eigen kruidkoeken, die bekend en beroemd waren. Maar overal in Friesland wisten de bakkers er voor te zorgen dat hun kruidkoek de voornaamste traktatie bleef die niet zo makkelijk verdrongen werd door andere lekkernijen.

Vroeger bakte iedere bakker zijn eigen beschuit. Elke bakker had daarvoor zijn eigen recept en bereidingswijze. Soms was dat een familiegeheim, dat van vader op zoon bewaard bleef. Op veel plaatsen kende men speciale beschuitmarkten. De oude naam voor beschuit was ‘tweebak’. De Tweebaksmarkt in Leeuwarden heeft daar zijn naam aan te danken. Friese beschuit is wat zoeter en iets groter dan beschuit uit andere provincies.

Een delicatesse, gebakken van een fijn deeg, waar royaal de klontjessuiker met kaneel doorheen gemengd is. Een Friese specialiteit, die bij veel mensen zo in de smaak valt, dat veel bakkers in het land suikerbrood zijn gaan bakken.